Sakshorn

INSTRUMENT 

Sakshorn

NAZWA

Od nazwiska konstruktora – Adolphe’a Saxa.

HISTORIA

Tego typu instrumenty blaszane były budowane na początku XIX w. przez różnych konstruktorów, głównie na potrzeby orkiestr dętych. Dopiero Belg Adolphe Sax w 1843 r ujednolicił grupę, nadając im wspólną formę i nazwę.

BUDOWA 

Rura sakshornu przebiega od ustnika poziomo do przodu, następnie opada, zawija się i przechodzi w odcinek pionowy, który kończy się czarą głosową. Mechanika jest oparta na systemie trzech wentyli tłokowych, umieszczonych w początkowej, poziomej części instrumentu.

ODMIANY

Grupa sakshornów jest liczna i obejmuje wszystkie wielkości – od suraigu (najwyższego głosu) do bourdonu (najniższego). Sakshorn sopranowy to flugelhorn, a basowy – eufonium.

KLUCZ/TRANSP. 

Wszystkie instrumenty z tej grupy transponują, w zależności od odmiany.

TECHNIKA GRY 

Dźwięk powstaje poprzez zadęcie w ustnik i wibracje warg grającego. Skalę chromatyczną uzyskuje się przez wykorzystanie systemu wentyli. Charakterystyczna łagodna jakość brzmienia instrumentu dobrze komponuje się z innymi instrumentami blaszanymi, dlatego sakshorny wykorzystuje się głównie w orkiestrach dętych. 

AMBASADOR 

Adolphe Sax (wynalazca)

CIEKAWOSTKA 

Sax był bardzo pomysłowy – wynalazł ogromną liczbę instrumentów, w tym całe rodziny sakshornów, sakstrąbek i saksofonów.

PRZYKŁAD MUZ.

Steven Mead – Walking on Music