INSTRUMENT
Kontrafagot
NAZWA
Nazwa z wł. fagotto (wiązka chrustu, drewna) oraz najniższego głosu (contra)
HISTORIA
Pierwszy taki instrument zbudował w 1618 roku muzyk dworu królewskiego w Berlinie Hans Schreiber.
BUDOWA
Instrument składa się z długiej, prawie pięciometrowej, podłużnej rury, poczwórnie złożonej. Otwory nawiercone na długości instrumentu otwierane i zamykane są klapami.
ODMIANY
Jest niższą odmianą fagotu.
KLUCZ/TRANSP.
Transponuje o oktawę w dół.
TECHNIKA GRY
Technika gry jest podobna jak na fagocie – grający dmucha w podwójny stroik, umieszczony w rurce es (w kształcie litery „S”). Ze względu na potężne gabaryty kontrafagot jest podczas gry oparty na metalowej nóżce.
AMBASADOR
Václav Vonášek (fagocista Filharmonii Berlińskiej)
CIEKAWOSTKA
Sarusofon kontrabasowy to wynaleziony w 1856 roku, podobny do kontrafagotu instrument wykonany z metalu, z podwójnym trzcinowym stroikiem. Ma większe możliwości dynamiczne, ale sporadyczne zastosowanie.
PRZYKŁAD MUZ.
Erwin Schulhoff – Bassnachtigall, cz.II Perpetuum mobile
Dźwięki instrumentów są brzmieniem orientacyjnym, wygenerowanym w programach:
Kontakt Native Instruments (głównie Factory Library oraz inne biblioteki) oraz Garritan (Aria Player).