INSTRUMENT
Dzwony rurowe
NAZWA
To tłumaczenie włoskiego campane tubolari, co nawiązuje do wyglądu instrumentu.
HISTORIA
Dzwony rurowe powstały w XIX w. na potrzeby muzyki symfonicznej – zastępowały dzwony naturalne. Później dzwony rurowe zagościły także w muzyce rozrywkowej.
BUDOWA
Składają się z dwóch szeregów metalowych rur, które zawieszone są na wspólnej ramie. Nastrojone są według skali chromatycznej.
ODMIANY
Powstają też dzwony rurowe o różnej skali, np. basowe dzwony rurowe.
KLUCZ/TRANSP.
Instrument transponuje o oktawę w dół.
TECHNIKA GRY
Dźwięk wydobywa się uderzając rury przy górnej krawędzi za pomocą drewnianego młotka. Dźwięk można tłumić ręcznie lub za pomocą pedału.
AMBASADOR
Giuseppe Verdi (kompozytor epoki romantyzmu), Giacomo Puccini (kompozytor epoki romantyzmu)
CIEKAWOSTKA
Układ mocowania rur przypomina klawiaturę fortepianu.
PRZYKŁAD MUZ.
Hector Berlioz – Symfonia fantastyczna cz. V Sabat czarownic
Dźwięki instrumentów są brzmieniem orientacyjnym, wygenerowanym w programach:
Kontakt Native Instruments (głównie Factory Library oraz inne biblioteki) oraz Garritan (Aria Player).