Wibrafon

INSTRUMENT 

Wibrafon

NAZWA 

Od łac. vibratio (drganie), co ma związek z wibrującym dźwiękiem instrumentu.  

HISTORIA

Wibrafon powstał w 1921 r. w Stanach Zjednoczonych. Największą popularnością cieszy się na gruncie muzyki jazzowej, ale wykorzystywany jest także w utworach muzyki klasycznej.

BUDOWA 

Instrument składa się z dwóch szeregów metalowych płytek, które zawieszone są na sznurowej konstrukcji. Pod nimi znajdują się metalowe rury, a wewnątrz nich wiatraczki, które powodują efekt wibracji. Instrument posiada tłumik, który porusza się pedałem.

ODMIANY

Najczęściej instrument ma skalę trzech oktaw, ale zdarzają się wibrafony czterooktawowe.

KLUCZ/TRANSP. 

Instrument nietransponujący  

TECHNIKA GRY 

Metalowe płytki uderza się pałeczkami obleczonymi sznurkiem, filcem lub gumą. Za pomocą pedału można skracać lub wydłużać dźwięk.  

AMBASADOR 

Oliver Messiaen (kompozytor XX w.), Milt Jackson (amerykański wibrafonista jazzowy)

CIEKAWOSTKA 

Wibrafon wykorzystywany jest w ścieżkach dźwiękowych wielu filmów.

PRZYKŁAD MUZ. 

Milt Jackson – Bags’ Groove