Kornet

INSTRUMENT 

Kornet

NAZWA 

Z łac. cornu (róg)

HISTORIA

Powstał ok. 1825 r., kiedy do rogu pocztowego dodano wentyle tłokowe. Po raz pierwszy jako samodzielny instrument solowy pojawił się w muzyce francuskiej XIX w. Nigdy nie wszedł w skład orkiestr niemieckich.

BUDOWA 

Wygląd kornetu jest bardzo zbliżony do trąbki – jest jednak nieco szerszy i krótszy.

ODMIANY

Do rodziny kornetów zaliczamy: skrzydłówki, eufonium czy helikon.

KLUCZ/TRANSP. 

Kornety buduje się w różnych strojach, zazwyczaj nie transponuje lub transponuje analogicznie jak trąbka – sekundę wielką w dół.

TECHNIKA GRY 

Dźwięk powstaje, podobnie jak w trąbce, przez wibrację ust grającego w ustniku, która powoduje drgania słupa powietrza w rurze instrumentu. Zmiana wysokości dźwięku jest możliwa dzięki zmianom zadęcia i pozycji języka oraz użyciu wentyli.

AMBASADOR 

Buddy Bolden (kornecista jazzowy)

CIEKAWOSTKA 

Na helikonie, rodzaju kornetu, gra się, nosząc go na ramionach i wsadzając głowę w środek spiralnie zawiniętej rury.

PRZYKŁAD MUZ.

Cesar Franck – Panis angelicus