Melodyka

INSTRUMENT 

Melodyka

NAZWA

Ang. melodica, wł. melodica

HISTORIA

Współczesna postać została wynaleziona pod koniec lat 50-tych XX w, choć wcześniej instrumenty tego typu były znane we Włoszech. Po raz pierwszy jako profesjonalny instrument muzyczny została użyta przez amerykańskiego kompozytora Steve’a Reicha w utworze Melodica z 1966 r. 

BUDOWA 

Melodyka jest mała, lekka, tania i poręczna, podobna w brzmieniu i zasadzie działania do harmonijki ustnej. Składa się z ustnika i klawiatury (zazwyczaj 32-37 klawiszy). Naciśnięcie klawisza otwiera otwór, umożliwiając przepływ powietrza przez pojedynczy stroik. Dźwięk rozbrzmiewa w obudowie instrumentu, która jest wykonana z tworzywa sztucznego, drewna lub metalu.

ODMIANY

Odmiany różnią się skalą i wielkością – istnieją melodyki sopranowe, altowe, tenorowe, basowe oraz tzw. accordina, z guzikami zamiast klawiszy.

KLUCZ/TRANSP. 

Instrument nie transponuje 

TECHNIKA GRY 

Grający dmucha w ustnik, czasem przedłużony dodatkową elastyczną rurką. Jedną ręką podtrzymuje instrument, a drugą obsługuje klawisze. Inny sposób to postawienie melodyki na stole i używanie obu rąk do gry lub powieszenie jej na pasku na szyi. Dynamika zależy od siły zadęcia. 

AMBASADOR 

Melodica Men (duet z kanału na YouTube) 

CIEKAWOSTKA 

Jest świetnym instrumentem na początek nauki muzyki – wiele kolorowych modeli przeznaczonych jest dla dzieci. 

PRZYKŁAD MUZ.

Saman Ehteshami Raze bagh