Harfa

INSTRUMENT 

Harfa 

NAZWA

Pochodzi od włoskiego arpa. 

HISTORIA

Przodkami harfy były już instrumenty starożytne, np. łuk muzyczny. Największą popularność harfa zyskała jednak pod koniec XVIII w., kiedy zastąpiła klawesyn. Harfa osiemnastowieczna różniła się od średniowiecznych większą liczbą strun, jednak z biegiem czasu była dostosowywana do rozwijającej się praktyki muzycznej. 

BUDOWA 

Harfa ma kształt ozdobnego trójkąta, w którym jedno rozszerzone ramię stanowi pudło rezonansowe, do którego przymocowane są struny. Ma 7 pedałów, które służą do przestrajania strun. 

ODMIANY

Harfa eolska (struny pobudzane są podmuchami wiatru), harfa celtycka (instrument irlandzki i szkocki)

KLUCZ/TRANSP.

Zapis nutowy w kluczu basowym i wiolinowym; instrument nietransponujący 

TECHNIKA GRY 

Dźwięk wydobywa się szarpiąc struny. Można grać akordy czy efektowne arpeggia. 

AMBASADOR 

Christoph Willibald Gluck (kompozytor epoki klasycyzmu), Witold Szalonek (kompozytor polskiej awangardy) 

CIEKAWOSTKA 

Od czasów Marii Antoniny instrument ten przypisywany jest kobiecości w muzyce. 

PRZYKŁAD MUZ.

Antonio Vivaldi – Koncert D-dur