Klawesyn

INSTRUMENT 

Klawesyn 

NAZWA

Pochodzi od włoskiego clavicembalo. 

HISTORIA

Pierwsze wzmianki pochodzą z XV w. Jego popularność rozwinęła się w XVI w. we Włoszech, gdzie zwiększano liczbę manuałów (klawiatur) aż do trzech, by uzyskać większy rejestr.  Jednym z ważniejszych rodów konstruujących klawesyny była rodzina Ruckersów. 

BUDOWA 

Struny instrumentu umieszczone są w pudle rezonansowym z klapą, gdzie za sprawą mechanizmu zaopatrzonego w piórka struna była szarpana i wzbudzano jej brzmienie. Klawesyn miał jeden lub dwa manuały (klawiatury). 

ODMIANY

Klawicyterium (klawesyn z pionowo umocowanymi strunami), gravicembalo (większy klawesyn) 

KLUCZ/TRANSP. 

Zapis nutowy w kluczu basowym i wiolinowym na dwóch pięcioliniach. Niektóre rejestry transponują o oktawę w górę lub w dół. 

TECHNIKA GRY 

Na klawesynie gra się uderzając w klawisze, które pobudzają piórka szarpiące strunę. Klawesyn w baroku realizował basso continuo, czyli harmoniczną podstawę basową.

AMBASADOR 

Jan Sebastian Bach (kompozytor epoki baroku), Domenico Scarlatti (kompozytor epoki baroku) 

CIEKAWOSTKA 

W klawesynie nie można różnicować głośności dźwięków za pomocą uderzania w klawisze z różną siłą.

PRZYKŁAD MUZ.

Jan Sebastian Bach – Wariacje Goldbergowskie