Monochord

INSTRUMENT 

Monochord 

NAZWA

Pochodzi z zestawienia dwóch greckich słów monos (jeden) i chordé (struna).

HISTORIA

Instrument pochodzi ze starożytnej Grecji i powstał ok. VI w. p.n.e. Jego stworzenie przypisuje się Pitagorasowi.  

BUDOWA

Instrument posiada drewniane, wąskie pudło rezonansowe i jedną strunę na przesuwanym podstawku, dzięki któremu można zmieniać dźwięk. Przesuwanie podstawka uniemożliwiało precyzyjną zmianę dźwięku i nie można było uniknąć glissanda, powodowało też piski. Wykorzystywany był głównie przy nauce śpiewu. 

ODMIANY

Psalmodikon (skandynawska, średniowieczna odmiana)

KLUCZ/TRANSP. 

Instrument nietransponujący  

TECHNIKA GRY 

Na monochordzie można zagrać jednocześnie tylko jeden dźwięk, a przesuwanie podstawka do zmiany dźwięku powoduje charakterystyczne glissando.

AMBASADOR 

Euklides (grecki uczony, autor rozprawy Podział monochordu) 

CIEKAWOSTKA 

Podział struny monochordu pozwolił ustalić stosunek interwałów.  

PRZYKŁAD MUZ.