INSTRUMENT
Fale Martenota
NAZWA
Od nazwiska wynalazcy.
HISTORIA
Instrument został po raz pierwszy zaprezentowany w 1928 roku. Skonstruował go francuski wiolonczelista Maurice Martenot, inspirując się powstałym kilka lat wcześniej thereminem. Odniósł wielki sukces, instrument zyskał ogromną popularność i zastosowanie w orkiestrze symfonicznej. Liczba napisanych do tej pory kompozycji na fale Martenota wynosi ok. 1500.
BUDOWA
Wyglądem przypominają organy połączone z thereminem. Mają drewnianą obudowę, klawiaturę oraz głośniki – rezonansowy, w kształcie płomienia (ze strunami), oraz metaliczny, w kształcie gongu.
ODMIANY
Od 1928 r. powstało siedem modeli.
KLUCZ/TRANSP.
Nie transponują.
TECHNIKA GRY
Można na nich grać jedną linię melodyczną. Pierwotnie miały tylko metalową linkę, którą wykonawca ciągnął i luzował, zmieniając wysokość dźwięku. Głośnością sterowano za pomocą kontrolki umieszczonej w szufladzie. W 1937 r. dodano klawiaturę, wzdłuż której rozciąga się linka, a grający przesuwa po niej palcem z nałożonym metalowym pierścieniem.
AMBASADOR
Maurice Martenot (konstruktor), Cynthia Millar (instrumentalistka)
CIEKAWOSTKA
Futurystyczne brzmienie instrumentu często wykorzystuje się w muzyce filmowej.
PRZYKŁAD MUZ.
Olivier Messiaen – Symfonia Turangalîla cz. VIII Rozwój miłości
Dźwięki instrumentów są brzmieniem orientacyjnym, wygenerowanym w programach:
Kontakt Native Instruments (głównie Factory Library oraz inne biblioteki) oraz Garritan (Aria Player).