Hi-hat

INSTRUMENT 

Hi-hat

NAZWA 

Wywodzi się od terminu high-hat (ang. wysoki kapelusz).  

HISTORIA

Instrument pochodzi z XX w. i wywodzi się od pary talerzy, które posiadały mechanizm nożny (talerze umieszczone były na dole). Para talerzy została podniesiona do obecnej wysokości ok. lat dwudziestych XX w. Hi-hat wszedł w skład zestawu perkusyjnego.  

BUDOWA 

Instrument zbudowany jest z dwóch talerzy perkusyjnych, które zamocowane są na specjalnym statywie. Tylko górny talerz jest ruchomy. Dźwięk wydobywa się za pomocą mechanizmu pobudzanego przez tzw. „stopę”, która podobna jest do stopy bębna basowego.

ODMIANY

Najczęściej występuje z talerzami o średnicy 33 cm lub 36 cm.  

KLUCZ/TRANSP. 

Instrument o nieokreślonej wysokości dźwięku; na pięciolinii tylko zapis rytmu i sposobu gry

TECHNIKA GRY 

Istnieje 5 metod grania na hi-hacie: przy zwolnionym mechanizmie, przy półotwartym, przy zamkniętym, granie nogą z pełnym domknięciem, granie nogą z otwarciem.  

AMBASADOR 

„Papa” Jo Jones (amerykański perkusista jazzowy), Roger Taylor (perkusista zespołu Queen)  

CIEKAWOSTKA 

Można zmieniać kąt nachylenia dolnego talerza, co wpływa na zmianę dźwięku. Wspomniany mechanizm uruchamiany jest tzw. „stopą”, będącą analogią do stopy bębna basowego.

PRZYKŁAD MUZ. 

Henry Mancini – temat z Różowej pantery