Batuta

• To cienka pałeczka używana przez dyrygenta, który trzyma ją w dłoni i za jej pośrednictwem pokazuje m.in. tempo utworu i prowadzi zespół.
• Nazwa batuta pochodzi od włoskiego battuta (uderzanie), co związane jest z nadawaniem tempa.
• Batuty mają długość od 25 do 50 cm. Średnica nie przekracza 0,5 cm. Wykonywane są m.in. z drewna i włókna szklanego. Jej kolor powinien kontrastować z ubiorem dyrygenta, by lepiej widoczna była dla muzyków z orkiestry. 
• Współczesny kształt batuty ugruntował Louis Spohr (kompozytor) ok. 1810 r., a jej użycie rozpropagował Felix Mendelssohn (kompozytor). 
• Przed batutą używano drewnianej laski, którą uderzano o podłogę, by nadać tempo. 
• W XIX w. powstawały też bogato zdobione batuty.

Przykład: M. Skoryk – Melodia