Gitara basowa

INSTRUMENT 

Gitara basowa  

NAZWA 

Od nazwy niskiego głosu męskiego (bas)

HISTORIA

Już w 1935 r. w zespołach rozrywkowych zauważono potrzebę zastąpienia cichego kontrabasu donośniejszym instrumentem. Tak powstały „basowe skrzypce”, niewiele różniące się od dzisiejszej gitary basowej. Jednak to Leo Fender ze swoim modelem Precission Bass odniósł komercyjny sukces i jest uważany za wynalazcę instrumentu. Następnie powstał zaprezentowany w 1960 r. Jazz Bass (miał nieco inną barwę, był większy i cięższy) oraz model bezprogowy (techniką gry zbliżony bardziej do kontrabasu). Do dnia dzisiejszego konstrukcja gitary basowej nie zmieniła się znacząco, a wspomniane modele Fendera są wciąż najchętniej kupowanymi basami na świecie.  

BUDOWA 

Skonstruowana jest podobnie jak inne gitary. Posiada gryf, z reguły zaopatrzony w progi, korpus (z litego drewna lub pusty w środku) z przetwornikami podłączonymi do potencjometrów regulujących głośność i barwę dźwięku oraz wejścia na podłączenie do wzmacniacza. Do strojenia używane są klucze. Struny basowe są grubsze i dłuższe od gitarowych.

ODMIANY

Istnieją modele bez główki, bez progów, z całym, częściowym pudłem rezonansowym lub bez niego, jak również z różną liczbą strun. Są też gitary basowe akustyczne (bez przetwarzania drgań na sygnał elektryczny) oraz dla muzyków leworęcznych.

KLUCZ/TRANSP. 

Transponuje o oktawę w dół.

TECHNIKA GRY 

Dźwięk uzyskuje się szarpiąc struny, uderzając w nie kostką lub kciukiem. Inna technika to podrywanie struny wszystkimi palcami oprócz kciuka i dociskanie jej do progów (tapping). Przetwornik zamienia drganie strun na sygnał elektryczny, a ten jest przetwarzany przez wzmacniacz i dalej emitowany przez głośnik.

AMBASADOR 

Wojciech Pilichowski (basista)

CIEKAWOSTKA 

Najczęściej ma 4 struny, ale istnieją instrumenty 5-, a nawet 6- strunowe!

PRZYKŁAD MUZ. 

Victor Wooten – „A little rice and beans”